Jednolity plik kontrolny jest odpowiedzią na współczesne potrzeby, a także podążaniem w nurcie nowoczesnej technologii. Stanowi on swego rodzaju formę komunikacji między na przykład przedsiębiorcami a pracownikami administracji skarbowej. Jest on stopniowo wprowadzany już od kilku lat, a jego obecność ma służyć różnego rodzaju podmiotom. Jednak co to jest JPK?

Jednolity plik kontrolny – co to?

Jednolity plik kontrolny zaczął być wprowadzany już od 2016 roku. Celem jego powstania miało być uszczelnienie polskiego systemu podatkowego. Do 2018 roku obejmował on jedynie większe przedsiębiorstwa, jednak od tego czasu swoim zakresem uwzględnia także średnie i małe, a nawet mikro firmy. JPK wprowadzony został w formie art. 193a ordynacji podatkowej. Jego zapis zakłada, że przedsiębiorcy, organizacje pozarządowe, instytucje kulturalne, a nawet szkoły muszą spełniać obowiązki wynikające z jednolitego pliku kontrolnego.

Mają na to jednak wpływ kwestie, takie jak: wielkość podmiotu, rodzaj księgowości, a przede wszystkim kwestia bycia (bądź nie) czynnym płatnikiem podatku VAT. Jeśli te kwestie dotyczą danego podmiotu, organ podatkowy może zażądać przekazania pod postacią odpowiedniego formatu, różnego rodzaju ksiąg, a także dokumentów księgowych, które zostały poprowadzone za sprawą programów komputerowych. Warto pamiętać, że popularne programy do fakturowania czy prowadzenia księgowości, a nawet tak znany Microsoft Excel zaliczają się do tego zbioru.

Co to jednolity plik kontrolny, z jakich struktur się składa?

Odpowiadając sobie na pytanie co to JPK, warto wziąć pod uwagę także strukturę, z jakiej powinien się on składać. Są to zarówno struktury logiczne pod postacią formy elektronicznej ksiąg podatkowych, jak i same dowody księgowe. JPK zakłada kwestie zarówno obowiązkowe, które powinny być wysyłane co miesiąc, jak i takie, gdzie kwestie te muszą być przekazane jedynie na żądanie organów podatkowych. Do obowiązkowych dowodów należy ewidencja zakupów i sprzedaży VAT, w tym JPK_VAT z deklaracją JPK_V7M, a także JPK_V7K. Natomiast do kwestii, któe należy przedstawić dopiero na żądanie, należą: księgi rachunkowe (JPK_KR), ewidencja dochodów pod względem ryczałtu (JPK_EWP), podatkowa księga przychodów i rozchodów znana jako KPiR (JPK_PKPIR), wyciąg bankowy (JPK_WB), a także z zakresu magazynu (JPK_MAG) i faktury VAT (JPK_FA) oraz faktury VAT RR (JPK_FA_RR).

Istnieje siedem struktur Jednolitego Pliku Kontrolnego, które powinny zostać złożone na żądanie organu podatkowego. Każda z nich posiada natomiast trzy sekcje, które odpowiadają za inne kwestie. Z gotowych struktur można skorzystać za sprawą pobrania ich ze strony Ministerstwa Finansów.

Sekcja nagłówkowa wszelkie informacje, które identyfikują dany podmiot pod względem dat, jak i zakresów i celu tworzenia tych informacji. Porusza także aspekty, jakie jak NIP czy adres firmy.

Merytoryczna sekcja natomiast zawiera wszelkie informacje, które dotyczą danej struktury JPK. Co to będzie konkretnie, zależy od danych zdarzeń gospodarczych.

Ostatnią sekcją jest kontrolna – pozwala na weryfikację i pokazanie, czy wszystkie kwestie zostały odczytane w sposób prawidłowy. Dzieje się tak pod postacią sum kontrolnych, a także różnego rodzaju podsumowań liczbowych, np. z zakresu raportowanych wierszy.

Na co należy zwrócić uwagę, generując JPK?

Podczas generowania Jednolitego Pliku Kontrolnego warto zwrócić uwagę na to, w jakiej formie powinny one występować. Często tworzy się je za sprawą systemów finansowo-księgowych, które mają ustandaryzowany format XML. Większość programów daje możliwość sprawdzenia plików JPK, które zostały wygenerowane. Umożliwia to poprawne wypełnienie dokumentu. Na tej płaszczyźnie pojawić się mogą jednak błędy, z których można nie zdawać sobie sprawy. Wynikają one przede wszystkim z braku zdolności programów do sprawdzenia merytorycznej poprawności i zgodności. Dlatego, aby mieć w tej kwestii pewności, warto skorzystać z pomocy doświadczonych specjalistów. Pomoc można uzyskać za pośrednictwem tej stron internetowej: https://inlogica.com/.